Art Athina 2018 εντυπώσεις

Η έκθεση σύγχρονης τέχνης Art Athina διοργανώνεται από το 1993 και φέτος για πρώτη φορά φιλοξενήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, στο κτήριο του Ωδείου Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια η έκθεση γινόταν στο κλειστό γήπεδο του Παλαιού Φαλήρου.   

Εκτός από το χώρο φέτος άλλαξε και η ημερομηνία διεξαγωγής, που μετατοπίστηκε από τα μέσα της άνοιξης στα μέσα Ιουνίου. Αυτή η αλλαγή, σε συνδυασμό με τη γειτνίαση του Ωδείου με το τουριστικό κέντρο της πόλης και τα μέσα μαζικής μεταφοράς όπως το μετρό, έδωσε τη δυνατότητα σε περισσότερο κόσμο και κυρίως τουρίστες να την επισκεφτούν.

Το κτήριο του Ωδείου Αθηνών όλο το χρόνο είναι πολιτιστικά ενεργό. Σε ένα τμήμα του ισογείου στεγάζεται το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο, που είναι πόλος έλξης για πολλούς μικρούς επισκέπτες. Στο δεύτερο όροφο γίνονται τα μαθήματα μουσικής, φωνητικής, χορού και θεάτρου. Κλασικές μελωδίες, κορώνες υψίφωνες ή βαρύτονες και παιδικές φωνές αντηχούν γεμίζοντας το χώρο γύρω από το περιστύλιο του κτηρίου. Κάπως έτσι η ενέργεια που έχει το μοντέρνο κτήριο του Ωδείου ταίριαξε με τον πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα της Art Athina. Τις τέσσερις μέρες που διήρκησε η έκθεση οι καλλιτέχνες και το φιλότεχνο κοινό της πρόσθεσαν μια πολύχρωμη και ζωηρή πινελιά στο κτήριο και στους μόνιμους θαμώνες του. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί επισκέπτες της Art Athina μπαίνανε μέσα στο Παιδικό Μουσείο νομίζοντας ότι περιλαμβάνεται στο καλλιτεχνικό γεγονός της έκθεσης.    

Τα προηγούμενα χρόνια, στο κλειστό γήπεδο του Παλαιού Φαλήρου, τα περίπτερα από τις γκαλερί ήταν άνετα διαρρυθμισμένα με μεγάλους διαδρόμους ανάμεσα τους. Όσοι επισκέπτες και να μαζεύονταν υπήρχε πάντα αρκετός χώρος και για άλλους, ενώ το ψηλό στέγαστρο του γηπέδου σε συνδυασμό με τον καλό εξαερισμό δημιουργούσε μια δροσερή και ευχάριστη ατμόσφαιρα. Στο Ωδείο όμως ο χώρος ήταν αρκετά περιορισμένος γι’ αυτό και χρειάστηκε η έκθεση να χωριστεί σε δύο διαφορετικά τμήματα του κτηρίου.

Στο πρώτο τμήμα της έκθεσης ακριβός κάτω από το ταμείο των εισιτηρίων, ο χώρος αν και αρκετά μεγάλος, εντούτοις έδειχνε να ασφυκτιά από τα πολλά περίπτερα και οι διάδρομοι ήταν αισθητά στενοί για πολύ κόσμο μαζεμένο. Επιπλέον ο χώρος δεν διέθετε κλιματισμό με αποτέλεσμα σε κάθε γωνιά να έχουν στήσει και από έναν ανεμιστήρα.

Το δεύτερο τμήμα της έκθεσης βρισκόταν σε ένα υπόγειο χώρο του Ωδείου. Μια εξωτερική απότομη σκάλα οδηγούσε εκεί. Ρωτήσαμε έναν αρμόδιο στην είσοδο της σκάλας αν υπάρχει πρόσβαση για αναπηρικό αμαξίδιο στον υπόγειο χώρο και προς μεγάλη μας έκπληξη μας είπε ότι δεν γνωρίζει. Ευτυχώς παραδίπλα βρέθηκε ένας ευγενικός κύριος και μας έδειξε που βρίσκεται ο μοναδικός ανελκυστήρας που οδηγεί στο υπόγειο. 

Στο υπόγειο του Ωδείου είδαμε έργα από έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. Στο τέλος όταν αποφασίσαμε να φύγουμε μπήκαμε στο θάλαμο του ανελκυστήρα. Ήταν ένας γκρίζος θάλαμος χωρίς καθρέφτη με μια σιδερένια πόρτα! Μπήκαμε μέσα λοιπόν πατήσαμε το κουμπί που πήγαινε πάνω, στο ισόγειο, όμως δεν κουνήθηκε τίποτα, το φως έκλεισε και μείναμε στο σκοτάδι! Προσπαθήσαμε ξανά αλλά τίποτα!  

Αφού αναζητήσαμε κάποιον αρμόδιο ανάμεσα στους υπαλλήλους της έκθεσης για αρκετή ώρα τελικά ανακαλύψαμε ότι οι υπεύθυνοι του ανελκυστήρα, οι οποίοι μάλλον ήταν εργαζόμενοι του ωδείου, σχόλασαν στις έξι, τον κλείδωσαν και έφυγαν!

Στο τέλος οι υπάλληλοι στα ταμεία μας βεβαίωσαν ότι θα τον ξεκλειδώσουν όμως δεν γνωρίζω αν το έκαναν… Εμείς καταφέραμε πάντως και ανεβήκαμε στο ισόγειο με λίγη τύχη, επιμονή και εφευρετικότητα. Παρατηρήσαμε ότι ενώ τα κουμπιά του θαλάμου δεν λειτουργούσαν, τα εξωτερικά λειτουργούσαν. Άρα αν κάποιος ανέβαινε από τις σκάλες και το καλούσε ενώ εγώ ήμουν μέσα στο θάλαμο, θα με τραβούσε στο ισόγειο. Πάλι καλά γλύτωσα την πυροσβεστική! Γιατί αν κλεινόμουν εκεί μέσα θα κάνανε ώρες να με ακούσουν και να με απεγκλωβίσουν…   

Λένε ότι η τέχνη είναι μια δημιουργική περιπέτεια του μυαλού μας στην προκειμένη περίπτωση η τέχνη στάθηκε αφορμή για μια πραγματικά επικίνδυνη περιπέτεια..!!  

Κείμενο & Φωτογραφίες: Δανάη Μπασαντή